بیماری های پوستی با منشا باکتری

عفونت های شایع باکتریایی پوست

شایع ترین عفونت های باکتریایی پوست در جدی ترین موارد، می تواند به جریان خون منتقل شده و باعث سپسیس شوند. سپسیس ممکن است زندگی فرد را تهدید کند. در این مقاله خلاصه ای از شایع ترین عفونت های باکتریایی و نحوه شناسایی آن ها آورده شده است:

• سلولیت

سلولیت، دو لایه عمیق پوست یعنی درم و بافت زیر جلدی را تحت تأثیر قرار می دهد. اغلب به صورت ناحیه ای متورم و قرمز بر روی پوست ظاهر می شود که حساس است و هنگام لمس آن ناحیه، احساس گرما می کنید. سلولیت به طور معمول در مناطقی که پوست آسیب دیده است، مانند زخم های ناشی از جراحت، کبودی، سوختگی یا زخم های جراحی ایجاد می شود. با وجود اینکه بسیاری از انواع باکتری ها می توانند باعث سلولیت شوند، استافیلوکوک و استرپتوکوک شایعترین عوامل ایجاد سلولیت هستند. اگر سلولیت به غدد لنفاوی و جریان خون شما نفوذ کند، می تواند جدی و خطرناک باشند. در صورت مشکوک بودن به ابتلا به این عفونت سریعاً به پزشک مراجعه کنید. سلولیت، ابتدا احتمال دارد به صورت ناحیه ای ملتهب و قرمز ظاهر شود که در اثر لمس ،احساس گرما و ورم می کند. قرمزی و التهاب آن نیز می تواند به سرعت انتشار یابد.  سلولیت، اغلب بر روی پوست پایین ساق پا تأثیر می گذارد، اگرچه عفونت می تواند در هر نقطه از بدن یا صورت فرد ایجاد شود. سلولیت معمولاً در سطح پوست اتفاق میفتد، اما احتمال دارد بر روی بافت های زیرین نیز تأثیر بگذارد. این عفونت می تواند به غدد لنفاوی و جریان خون نیز در شدیدترین حالت ممکن منتقل شود. عدم درمان این وضعیت می تواند خطرناک و جدی باشد. در صورت بروز علائم، بلافاصله باید به پزشک مراجعه نمایید.

• اریزیپلاس

این بیماری، دو لایه بالایی پوست را آلوده می کند. علائم این عفونت، شامل قرمزی شدید، تورم و مرز کاملاً مشخص بین بافت طبیعی و آلوده پوست است. از نظر ظاهری مشابه سلولیت است که در لایه های زیرین پوست ایجاد می شود. باد سرخ ناشی از باکتری های استرپتوکوک است. مشکلاتی مانند عفونت قارچی پای ورزشکار یا اگزما می تواند منجر به باد سرخ شود. یا ممکن است با انتشار باکتری به مجاری بینی، به دنبال عفونت بینی یا گلو، ایجاد شود.

• فولیکولیت وان داغ یا Hot Tub

فولیکولیت وان داغ، با برجستگی های چرکی و بثورات قرمز خارش دار تشخیص داده می شود که از چند ساعت تا چند روز پس از قرار گرفتن در معرض باکتری ظاهر می شود. این بیماری گاهی اوقات ” سودوموناس فولیکولیت” یا “فولیکولیت جکوزی” نیز نامیده می شود. زیرا از طریق جکوزی های آلوده، وان های آبگرم (مخصوصاً چوبی)، سرسره های آبی، استخرهای فیزیوتراپی یا حتی اسفنج های لوفا نیز این نوع باکتری ها منتقل می شوند. فولیکولیت وان آب گرم، به طور معمول در قفسه سینه یا نواحی زیر لباس شنا رخ می دهد، جایی که آب و باکتری ها برای مدتی محبوس شده اند. این بیماری توسط باکتری سودوموناس آئروژینوزا ایجاد می شود. حتی می تواند در آب کلر زنده بماند که این باعث سخت تر شدن از بین بردن آن می شود. و طول عمر این نوع باکتری افزایش می یابد. حالب است بدانید که کودکان بیشتر از بزرگسالان، مستعد ابتلا به فولیکولیت در وان آب داغ هستند. زیرا پوست آن ها نازک است و تمایل دارند بیشتر از بزرگسالان در آب بمانند. فولیکولیت در وان آب داغ نیز بیشتر در افراد مبتلا به آکنه یا درماتیت دیده می شود. چرا که ابتلا به هر دو بیماری، پوست را برای نفوذ باکتری ها مساعد می کند.

• کورک

کورک، که بیشتر به جوش معروف است، عفونت دردناکی است که در اطراف فولیکول مو ایجاد می شود. این عفونت به صورت یک توده قرمز شروع می شود که ممکن است حساس باشد و با بزرگ شدن به سرعت از چرک پر می شود. در صورت عدم درمان، کورک می تواند به آبسه تبدیل شود. جوش های کورک، عموماً در صورت، گردن، زیر بغل، باسن و ران دیده می شود. استفاده از کمپرس گرم می تواند باعث تخلیه شدن چرک شود، اما در موارد شدید، ممکن است مجبور به مراجعه به پزشک متخصص پوست شوید.

• کاربانکل یا کفگیرک

کفگیرک، مجموعه ای از چندین عارضه ی پوستی است که به طور متراکم در کنار هم قرار گرفته اند.  از نظر ظاهری علائم این بیماری می توان به گونه ای باشد که عرض آن به اندازه ۴ اینچ به صورت افقی باشد و معمولاً یک یا چند دهانه داشته باشد که ممکن است چرک از آن خارج شود. گاهی اوقات، عفونت با تب و ضعف و خستگی عمومی نیز همراه ابتلا به این بیماری است. کاربانکل، معمولاً در پشت، ران ها یا پشت گردن ایجاد می شود. این عفونت، عمیق تر و شدیدتر از مواردی است که توسط کورک ایجاد می شود. شایعترین علت ابتلا به کفگیرک، باکتری های استاف است. خطر ایجاد زخم در اثر عفونت کاربانکل بیشتر است و ممکن است درمان آن بیش از کورک طول بکشد. به همین دلیل، کفگیرک اغلب نیاز به مراقبت های پزشکی دارد. این دو باکتری مسری هستند و می توانند به سایر قسمت های بدن و افراد دیگر نیز سرایت کنند.

• ایمپتیگو یا زرد زخم

ایمپتیگو یا زرد زخم، یک عفونت باکتریایی در لایه بالایی پوست اپیدرمی است و ابتلا به آن بسیار مسری می باشد. و بیشتر در کودکان دیده می شود. این عفونت توسط استرپتوکوکوس و استافیلوکوکوس ایجاد می شود. علامت مشخصه ایمپتیگو یک پوسته عسلی رنگ است. زخم های مرتبط با این عفونت باکتریایی معمولاً در اطراف بینی و دهان ایجاد می شوند اما می توانند از طریق تماس پوستی به لباس و حوله و سایر قسمت های بدن نیز منتقل شوند. زرد زخم معمولاً با آنتی بیوتیک های موضعی درمان می شود. علائم و نشانه های شایع بروز بیماری زرد زخم شامل زخم های قرمز رنگی است که به سرعت باز شده و بعد از چند روز تبدیل به پوسته پوسته های زرد و قهوه ای رنگ می شوند. این ضایعات پوستی معمولاً در اطراف بینی و دهان به وجود می آیند، اما می تواند با  انگشت، لباس و حوله به قسمت های دیگر بدن نیز انتقال پیدا کنند. عارضه پوستی زرد زخم بیشتر در کودکان ۲ تا ۵ سال و در محیط هایی با آب و هوای گرم و مرطوب شایع است. این بیماری بسیار مسری بوده و از طریق تماس از فردی به فرد دیگر منتقل خواهد شد. به قدری این بیماری واگیر دار است که در گذشته به این بیماری زرد زخم مسری نیز گفته می شده است.

• اریتراسما

اریتراسما، یک عفونت سطحی پوستی است که توسط باکتری های  Corynebacterium minutissimum بر روی سطح پوست ایجاد می شود. در ابتدا، علائم، شامل ضایعات پوستی صورتی کاملاً مشخص و پوشیده از پوسته های ظریف و چین و چروک است که قرمز، سپس قهوه ای و نهایتا پوسته پوسته می شوند. و از بین می روند. اریتراسما در مناطقی که پوست با پوست قسمت دیگر تماس پیدا می کند مانند زیر بغل، کشاله ران یا بین انگشتان پا، ایجاد می شود. افراد مبتلا به اریتراسما معمولاً بدون علامت هستند، اما ممکن است خارش یا سوزش خفیفی داشته باشند، خصوصاً اگر عفونت در ناحیه کشاله ران واقع شده باشد. اریتراسما معمولاً در آب و هوای گرم و مرطوب یا در نتیجه بهداشت نادرست، تعریق، چاقی، دیابت، سن بالا یا عملکرد ایمنی ضعیف ایجاد می شود. با پیشگیری از چنین مواردی می توان خطر ابتلا به اریتراسما را کنترل نمود.

• عفونت های پوستی MRSA

استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یا (MRSA) یک عفونت جدی باکتریایی است که به درمان استاندارد آنتی بیوتیکی مقاوم است. این عفونت اغلب باعث ایجاد زخم خفیفی در پوست می شود و گاهی اوقات منجر به عفونت های جدی می شود. در این موارد، MRSA  می تواند از طریق جریان خون منتقل شود و اعضای دیگر بدن مانند ریه ها یا دستگاه ادراری را آلوده کند. علائم عفونت MRSA به بخشی از بدن که آلوده است بستگی دارد و ممکن است شامل قرمزی، تورم، درد، چرک یا تب باشد. برخی از عفونت های MRSA از نظر ظاهری مانند سایر عفونت های باکتریایی پوستی به نظر می رسند و حتی می توانند با گزش عنکبوت اشتباه گرفته شوند. برای تشخیص دقیق MRSA معمولاً به مراجعه به آزمایشگاه و انجام آزمایش  نیاز است. در صورت عدم درمان، MRSA سیستمیک می تواند به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل شود. البته در برخی موارد مشاهده می شود که افراد بعد از تزخیص از بیمارستان به این نوع عفونت مبتلا می شوند.

درمان عفونت های با منشا باکتری در پوست

برای درمان عفونت های باکتریایی سطح پوست نیاز می باشد که افراد به پزشک متخصص پوست و مو مراجعه نمایند. تا پزشک با انجام بررسی های لازم علت رخداد عفونت را تشخیص دهد و پس از آن بسته علت و منشا بیماری فرد مورد درمان قرار بگیرد.